Het eerste wat je opvalt als je het kloosterterrein oploopt is de put. De put wordt ook meestal afgebeeld op ansichtkaarten als het herkenningsteken van Sibculo. Onder de grond is de put uit Bentheimer zandsteen opgebouwd. De opbouw was een ideetje van de heer Ludwig van Heek, die een dergelijke put zag tijdens een vakantie in Tirol en hem hier na bouwde.

Na de opgraving in 1928-1929 werd het kloosterterrein aan de natuur overgelaten. De funderingen worden ernstig bedreigd door de wortelgroei van de bomen. Op onderstaande foto ziet men duidelijk hoe de kloostermoppen tussen de begroeing op het terrein liggen.